مجله خبری روزلاگ: در این یادداشت به قلم کلثوم تیموری مهمترین تغییرات شهر پس از کویید ۱۹ مورد بررسی قرار گرفته است. نویسنده معتقد است مهمترین تغییر شهر پس از کرونا در واقع حرکت گسترده‌تری از فعالیت‌ها به کانال‌های مجازی است. با ما همراه باشید:
کلثوم تیموری: شیوع بیماری همه‌گیر کووید ۱۹ موجی غیرقابل تصور از بحران را به همراه داشته و تأثیرات منفی بر زیرساخت‌های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی کشورها گذاشته است. این بیماری همه‌گیر فعالیت‌های تجاری منظم را مختل کرده و موج بین المللی بحران مالی را آغاز کرده است. همچنین فعالیت‌های اجتماعی ملت‌ها نیز به دلیل سیل عظیم کشتارهای انسانی تحت تأثیر قرار گرفته است. گسترش ویروس و افزایش تعداد موارد آلوده، اضطراب اجتماعی و ویژگی‌های فرهنگی ملت‌ها را معلق کرده است. به طور خلاصه، گسترش همه‌گیری در سطح جهانی، ملت‌ها را به طرق مختلف تحت تأثیر قرار داده است و کشورها را مجبور به تغییر الگوهای عادی زندگی خود کرده است.
برخلاف بسیاری از بحران‌ها، بیماری کووید ۱۹ فقط یک بحران محلی، ملی یا منطقه‌ای نیست، بلکه یک بحران جهانی است که هر کشوری به زبان خود به آن پاسخ می‌دهد و در مقابل این واکنش، باید عواقب آن را انتظار داشت. دولت‌ها از نقاط مختلف جهان روش‌های معمولی کار و زندگی خود را تغییر داده‌اند. موارد اولیه ابتلا به این بیماری ویروسی از شهر ووهان چین گزارش شده است و سازمان بهداشت جهانی (WHO) رسماً آن را کووید ۱۹ نامیده است. این بدیهی است که شیوع ویروس جدید کرونا بشر را شوکه کرده است.
دولت‌ها در حالی که در یک دوره نامحدود از وضعیت اضطراری بهداشت جهانی زنده می‌مانند، تلاش می‌کنند تا از ظرفیت‌های بالقوه خود در حفاظت از شهروندان خود استفاده کنند زیرا آثار مخرب فرا ملی این بیماری ویروسی ملت‌ها را فلج کرده است. ظهور ویروس کرونا برای اولین بار همزمان در سراسر جهان بود و فاصله زمانی بین کشورها و قاره‌ها تنها در روزها یا هفته‌ها اندازه گیری شد. این اپیدمی همه دولت‌ها را ملزم می‌کند تا وابستگی خود را به فناوری اطلاعات افزایش دهند.
این‌که کووید ۱۹ریشه طبیعی یا آزمایشگاهی داشته باشد، تاکنون بسیاری از الگوهای فعلی بشر را با چالش‌های جدی روبرو کرده است و هر چه بیشتر طول بکشد، تأثیرات بیشتری بر نظم جهانی امروز خواهد داشت. آنچه مهم است، پیامدهای این اپیدمی است که می‌تواند در مورد تغییر پارادایم در دوران پس از کرونا مورد توجه قرار گیرد. این تغییرات در زمینه‌های شهری زیر است: کار، خرید، زیرساخت های تکنولوژیکی، گردشگری، تولید و تجارت، و ما به نوبه خود به این موارد می‌پردازیم.
کار
تا زمان شیوع ویروس کرونا، درصد کارمندان دورکاری تمام وقت در سطح بین المللی بسیار کم بود و معمولاً فقط به نرخ های تک رقمی می‌رسید، اگرچه کار دورکاری پاره وقت رواج بیشتری پیدا کرد. در زمان همه‌گیری کرونا، بسیاری از کارمندان اداری قادر بوده‌اند که کار خود را به طور کامل یا جزئی در خانه ادامه دهند. این تغییر در محل کار و عادات ممکن است در شهرها پس از کرونا ادامه یابد، زیرا در حمل و نقل و پارکینگ صرفه جویی می‌شود. محبوبیت روزافزون کار از راه دور که ما آن را تجربه کرده‌ایم ممکن است تغییرات قابل توجهی در فشارهای رفت و آمد و همچنین ماهیت مراکز تجاری ایجاد کند. یکی دیگر از تأثیرات کرونا، کنفرانس ویدئویی است که به طور گسترده پذیرفته شده است، و احتمالاً همچنان مورد استفاده عمومی قرار می‌گیرد.
خرید
خرید آنلاین، همراه با بانکداری آنلاین، دولت الکترونیک، سلامت الکترونیکی و سایر موارد آنلاین خدمات شهری از قبل از شروع همه‌گیری کرونا در دسترس بود. رشد خریدهای آنلاین و بانکداری آنلاین به ترتیب باعث بسته شدن فروشگاه‌ها و شعب شده است، اما اکثر خریدهای مردم هنوز به صورت فیزیکی انجام می‌شد. افزایش وابستگی مشتریان به خدمات آنلاین در زمان قرنطینه کرونا احتمالاً به روال عادی تبدیل شده است که ممکن است سهم خدمات آنلاین را در مقایسه با خدمات فیزیکی افزایش دهد.
زیرساخت‌های تکنولوژیکی
انتقال اطلاعات به عنوان تنها نوع تحرک بدون آسیب در طول قرنطینه کرونا معلوم شد و این امر تردد محلی، داخلی و بین المللی را نیز تحت تأثیر قرار داده است. برقراری تماس ویدئو کنفرانس با استفاده از نرم افزارهای زوم (Zoom)، اسکایپ (Skype)، و موارد مشابه، بسیار محبوب شد. استفاده روزافزون از ترافیک اینترنت فشارهای زیادی را ایجاد کرده است. بنابراین، انتظار می‌رود که ارتباطات نسل پنجم برای ترافیک تلفن همراه بسیار سریع‌تر و در کنار شبکه‌های فیبر نوری نصب و تصویب شود. علاوه بر این، ممکن است انتظار داشته باشید که بسترهای موجود برای کنفرانس‌های گروهی ویدئویی، به ویژه در مورد امنیت، ارتقا یابد.
گردشگری
فعالیت اقتصادی که بیشتر از بحران کرونا آسیب دیده است گردشگری است که هم در داخل و هم در سطح بین المللی متوقف شده است. با این حال، از آنجا که مردم به نوعی به فرار از کارهای معمول نیاز دارند، انتظار می رود گردشگری دوباره احیا شود. با این حال، با توجه به گسترش بین المللی بیماری همه گیر از طریق پروازهای بین المللی مردم، بازگرداندن گردشگری داخلی آسان‌تر از بین المللی است. گردشگری بین المللی در بسیاری از کشورها به یک بخش اقتصادی پیشرو تبدیل شده است، بنابراین منطقی است که انتظار داشته باشیم که در صورت واکسینه شدن و مقابله گسترده با آن، گردشگری به سطوح قبلی بازگردد. به نظر می‌رسد که بررسی خودکار تب برای مسافران و ارائه برخی اظهارنامه‌های بهداشتی و احتمالاً نوعی فاصله‌گذاری اجتماعی حداقل برای چندین سال اعمال شود. سیستم‌های تهویه مطبوع برای هواپیماها باید موثرتر شوند، و همچنین ممکن است به منظور اعمال فاصله، احتمالاً به منظور احتیاط، حداقل به طور موقت، تغییر چیدمان صندلی‌ها مورد نیاز باشد.
تولید و تجارت
تقریباً تجارت بین‌الملل در زمان بحران کرونا، با توجه به تعطیلی بیشتر کارخانه‌ها و لغو بیشتر پروازها، متوقف شده است. همه‌گیری کرونا سیاست‌های دولتی را برای تولید لوازم پزشکی در داخل به ارمغان آورد، این سوال مطرح می‌شود که آیا تولید و تجارت به تدریج به سطوح نسبتاً گسترده قبل از کرونا باز می‌گردد و رتبه شهرها را از نظر میزان فعالیت جهانی در زمینه‌های مالی، اندازه بندر و فرودگاه و جذابیت گردشگری به جهان قبل کرونا بازمی‌گردد؟
بنابراین، به طور خلاصه، مهمترین تغییر شهر پس از کرونا در واقع حرکت گسترده‌تری از فعالیت‌ها به کانال‌های مجازی را تشکیل می‌دهد که از طرف خود ممکن است تغییراتی در کاربری زمین شهری ایجاد کند. تجارت و خدمات در مناظر شهری از اهمیت کمتری برخوردار خواهند شد، اما هنوز زود است که درباره کاربری‌های جایگزین که احتمالاً جایگزین آنها می‌شود، گمانه زنی کنیم.
نویسنده: کلثوم تیموری کارشناسی ارشد فیزیک پزشکی
منبع: مجله خبری روزلاگ (roozlog.com)
استفاده از مطالب مجله خبری روزلاگ با ذکر منبع (www.roozlog.com) بلامانع است.