گویند: یکی از عارفان از مرشدش تقاضا کرد تا وی را اندرز و سفارشی جامع دهد. مرشد گفت: سفارش جامعی بهتر از بیان حضرت پروردگار نیست که در قرآن مجید می فرماید: « وَلَقَدْ وَصَّيْنَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَإِيَّاكُمْ أَنِ اتَّقُوا اللَّهَ » بدیهی است که خدای متعال از همه کس بهتر و بیشتر از صلاح بنده اش خبردار است و بخشش و مهربانی او از هر بخشنده و مهربانی زیادتر است و به طوری که می دانیم در عبودیت، هیچ خوی پسندیده ای بهتر، جامع تر و نافذتر از تقوا نیست؛ زیرا هرگاه بهتر از آن وجود داشت سزاوار بود که آن را در مقام توصیه نام ببرد و از آن جا که بدان اکتفا کرده، هویداست که سفارشی بهتر و ارزنده تر از آن وجود ندارد!
حکایت ۶۹۶ ار کتاب «هزار و یک حکایت اخلاقی ۲» تألیف محمد حسین محمدی.